Wyraz naszej czci i miłości do Matki Bożej. Wynagrodzenie Maryi za nieprawości wyrządzone Jej Niepokalanemu Sercu i błaganie o nawrócenie grzeszników.
Ponieważ z upływem czasu ludzkość zobojętniała na dobrodziejstwa Chrystusowego Odkupienia i zaczęła pędzić do swej zguby, Pan Bóg rozszerzył na świecie cześć Najświętszego Serca Jezusowego i cześć Niepokalanego Serca Maryi Panny, aby nam w ten sposób najlepiej ukazać niezmierną miłość tych dwóch osób, które całkowicie się ofiarowały dla naszego zbawienia, i aby im wynagrodzić za tę obojętność, której tak często od ludzi doznają.
Kult Niepokalanego Serca Maryi Panny został potwierdzony objawieniami fatimskimi Matki Bożej. Najświętsza Maryja Panna ukazała się trójce dzieci i nakazała im, aby na całym świecie zaczęto w szczególny sposób czcić Jej Niepokalane Serce, tzn., aby ludzie gorliwie się modlili i podejmowali ofiary z miłości do Pana Jezusa w intencji nawrócenia grzeszników i jako wynagrodzenie za nieprawości czynione wobec Maryi Panny. W objawieniach fatimskich Najświętsza Maryja Panna w zamian za cześć dla swojego Serca obiecała światu długi okres pokoju, nawrócenie Rosji, swym czcicielom łaskę potrzebną do zbawienia a także nawrócenie grzeszników. Matka Boża powiedziała w Fatimie: „Niech ludzie nie obrażają więcej naszego Pana, który już i tak jest tak bardzo znieważany”.
Ten kult oficjalnie rozszerzył na cały katolicki świat Papież Pius XII, który w 1942 roku poświęcił cały świat Niepokalanemu Sercu Maryi Panny.
Nabożeństwo do Niepokalanego Serca wyprasza nam bowiem łaski u Najświętszego Serca Jezusowego, a przez to jednoczy nas w łasce uświęcającej z Panem Jezusem a przez Niego z Ojcem niebieskim w jedności Ducha Świętego.
Nabożeństwo ku czci Niepokalanego Serca Maryi Panny
- Codzienne odmawianie Różańca świętego.
- Nabożeństwo 5 sobót, czyli 5-ciu pierwszych sobót miesiąca następujących po sobie, za co Maryja Panna obiecała, że w godzinę naszej śmierci wyprosi nam łaski potrzebne do zbawienia. Do tego nabożeństwa zalicza się:
- Spowiedź święta w oktawie pierwszej soboty.
- Komunia święta, ofiarowana na pocieszenie Serca Maryi Panny za liczne zniewagi Boga, które także Ją ranią.
- Różaniec święty.
- 15-minutowe rozważanie tajemnic różańca świętego.
- Nabożeństwo innych pierwszych sobót (prócz tych pięciu), do którego należy: Komunia św., różaniec św., modlitwy i medytacja oraz wykonanie jakiegoś dobrego uczynku, ofiary – wszystkie te akty w duchu umartwienia i wynagrodzenia.
- Częste odmawianie modlitwy poświęcenia Niepokalanemu Sercu.
Przywilej pierwszej soboty
Przywilej ten został objawiony Papieżowi Janowi XXII, gdy Najświętsza Maryja Panna powiedziała mu: „Janie, namiestniku mojego Syna, masz mi składać dzięki za swą wysoką godność, którą ci sama wyprosiłam u mojego Syna. Oczekuję od ciebie uroczystego zatwierdzenia zakonu karmelitańskiego, który pochodzi z mojej góry Karmel… Gdy ktoś z tego zakonu albo jego Bractwa odejdzie z tego świata, a przez swoje grzechy trafi do czyśćca, wtedy ja, jako czuła matka, zstąpię do tego miejsca oczyszczenia w sobotę po jego śmierci. A tych, którzy tam jeszcze będą, wywiodę do błogich przybytków żywota wiecznego”.
Papież Jan XXII ogłosił ten przywilej w bulli „Sacratissimo uti culmine” 3 marca 1322 roku, a Papież Paweł V potwierdził go 5 lipca 1612 dekretem, w którym czytamy: „Zezwala się, by ojcowie karmelici głosili kazania, że lud chrześcijański może wierzyć w pomoc, którą otrzymają dusze członków zakonu karmelitańskiego oraz jego Bractwa; co znaczy, że do dusz tych, którzy nabożnie umarli, a za swego życia:
– nosili szkaplerz,
– zachowali cnotę czystości w swoim stanie,
– odmawiali małe godzinki maryjne lub inną zamienną modlitwę,
– w sobotę po ich śmierci Najświętsza Panna przybędzie z pomocą ze swoim wstawiennictwem i swoimi zasługami”.